Το εσωτερικό παιδί, στα υπόγεια της Σκιάς μας, χωρίς προκαταλήψεις

Το σεμινάριο αυτό αποτελεί ένα online σεμινάριο του PSYCHOLOGY.GR με εισηγητή τον Πέτρο Θεοδώρου, ψυχοθεραπευτή και συγγραφέα 4 βιβλίων.

Το θέμα του σεμιναρίου

Πριν καν γεννηθούμε, έχει ήδη δημιουργηθεί το πλέγμα των προσδοκιών που εξυφαίνονται από τους γονιούς και το περιβάλλον. Μετά τη γέννησή μας, κάτω από το βάρος αυτών των προσδοκιών, κάποιες φορές, είναι σαν να γινόμαστε αόρατοι, διάφανοι ως προς τις ανάγκες μας.
Τότε, νιώθουμε ότι είμαστε ανίκανοι, ανεπαρκείς, με στρεβλωμένη αυτοεικόνα και αυτοεκτίμηση.

Οπότε, οποιαδήποτε όψη μας μαθαίνουμε επίπονα ότι δυσαρεστεί το πανίσχυρο περιβάλλον, είναι φυσικό να την απομονώνουμε σε έναν βαθύ ασυνείδητο ψυχικό χώρο, τη «Σκιά» μας, μαζί με τα συναισθήματα που χαρακτηρίζουν αυτήν την όψη. Έτσι, σταδιακά, είναι σαν να παγώνει, να απομονώνεται από την αυτοσυνείδησή μας, μια ολόκληρη παλέτα μη προσβάσιμων πλέον συναισθημάτων εκείνης της τόσο ξεχωριστής ηλικίας μας.

Στην ουσία, θα λέγαμε ότι ο όρος «εσωτερικό παιδί» είναι ένας τρόπος να μιλούμε για βιώματα που έμειναν μετέωρα, ανολοκλήρωτα μιας εξαιρετικά ευαίσθητης αναπτυξιακής μας περιόδου, κατά την οποία είμαστε ολοκληρωτικά εξαρτώμενοι από το περιβάλλον.

Ο στόχος του σεμιναρίου

Το θέμα του εσωτερικού παιδιού προσεγγίζεται από την ψυχοθεραπεία και την ψυχολογία, μέχρι τον εσωτερισμό και άφθονες «ψυχολογικοφανείς» αυθαιρεσίες.

Άλλες προσεγγίσεις είναι σοβαρές, αξιοσέβαστες και όντως αγγίζουν υπεύθυνα το ζήτημα. Κάποιες άλλες είναι απλώς μελοδραματικές αοριστίες. Άλλες είναι μία επιδερμική τόνωση ελπίδας περί δικαίωσης παλαιών τραυμάτων, άλλες μόνο πλούσιες υποσχέσεις με αρκετές πινελιές μεταφυσικής και αγγελικής ή κοσμικής προστασίας.

Ωστόσο, ένα ταλαιπωρημένο εσωτερικό παιδί μπορεί θαυμάσια να γίνει άλλοθι για παραίτηση στην ενήλικη ζωή μας. Κι ακόμη, επειδή τα θέματα της παιδικής ηλικίας είναι πολύ ευαίσθητα για όλους μας, ο όρος «εσωτερικό παιδί» γεννά ιδιαιτέρως έντονα και γλυκόπικρα συναισθήματα καθώς και μια ακαθόριστη νοσταλγία, σχεδόν μεταφυσικής χροιάς.

Κι έτσι, κάποιες φορές, η αναφορά στο εσωτερικό παιδί μπορεί καταλήγει απλώς:

(α) σε αυτάρεσκη θωπεία αισθημάτων της αρχαίας μας ηλικίας,
(β) στην άσκοπη ανάδευση μιας χαμένης ευαισθησίας,
(γ) σε μια ακόμη επανάληψη του μάταιου πλέον θρήνου για έναν απολεσθέντα παράδεισο και μια ζεστή αγκαλιά γεμάτη εξιδανικευμένη κατανόηση και αποδοχή.

Στο συγκεκριμένο σεμινάριο, ο συμμετέχων:

(α) Έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τις ιδιαιτερότητες αυτού του εσωτερικού μας παιδιού καθώς και το τι ίσως μπορούμε να κάνουμε ή, κυρίως, δεν μπορούμε να κάνουμε, για μια αυθεντική γνωριμία μαζί του.

(β) Μπορεί να αξιοποιήσει με τον δικό του τρόπο όσα βιώσει και αποκομίσει, ώστε να ιχνογραφήσει έναν πρώτο χάρτη των τρόπων με τους οποίους το δικό του εσωτερικό παιδί διεισδύει υπογείως στο ενήλικο παρόν του, επιδρώντας στον συναισθηματικό του κόσμο, στις επιλογές του, στους έρωτες και τις σχέσεις του, στα επαναλαμβανόμενα σενάρια της ζωής του.

Ο τρόπος διεξαγωγής του σεμιναρίου

Το σεμινάριο συντονίζει ο ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Πέτρος Θεοδώρου με βάση το δικό του μοντέλο «Share*Dots project».

Σύμφωνά με αυτό, το κάθε σεμινάριο ξεπερνά τα όρια της επιμόρφωσης και δεν είναι μόνο μία ουδέτερη παρουσίαση κάποιας θεωρίας. Χωρίς να γίνεται «διδακτικό» αλλά ούτε και ομάδα θεραπείας, στηρίζεται στο μοναδικό εκάστοτε πεδίο που δημιουργεί η ζωντανή, άμεση σύμπραξη των συμμετεχόντων και του συντονιστή. Με αυτόν τον τρόπο ο συμμετέχων αποκτά ενεργητικό ρόλο, κινητοποιείται, ανακινεί το δυναμικό του.

Το αποτέλεσμα είναι ότι αναπτύσσει τόσο τη γνώση του για το θέμα που δουλεύεται διαδραστικά, όσο και την επίγνωσή του για το πώς ο ίδιος το βιώνει στο δικό του πεδίο ζωής.

Στην πράξη, πάντα σε ένα περιβάλλον απόλυτου σεβασμού στα όρια και την προσωπική πραγματικότητα του κάθε συμμετέχοντα, εναλλάσσονται ζώνες που περιλαμβάνουν θεωρητικό υλικό και, μόνο για όποιον επιθυμεί, κύκλους μοιρασμάτων και κάποιες σύντομες, ενδεικτικές, βιωματικές ασκήσεις.